13.11.2019 / 23:00

Geçen hafta Aksaray ilimizde maalesef istenmeyen bir takım olaylarla karşılaştık. Ne olmuştu burada? Mehmetçik İlk Okulu’nda, Otizmli çocuklar için özel eğitim sınıfı açılmış ve aktarılanlara göre; bu durumdan okul müdürü pek hoşnut değilmiş. Bir takım kışkırtmalar sonucu, bazı öğrenci velileri çocuklarının, otizmli öğrencilerle eğitim almalarını istemediklerini belirterek ayrımcı bir protesto gerçekleştiriyorlar.

Peki, bizler bu noktada tek başına velileri suçlayarak, onlara kin kusarak vicdanlarımızı rahatlatabilir miyiz? Bu türden sosyal linçlerle bir taş da biz atıp;başımızı kuma gömerek görevimizi yerine getirebilir miyiz? Asıl sorunun zihniyet sorunu olduğunu, asıl sorunun eğitim sistemindeki çarpıklıklar olduğunu, asıl sorunun sözde kaynaştırma eğitimi ile okullarda engelli öğrencilere tecrit uygulandığını söylemeden yol alabilir miyiz? Buradaki veliler, düşünceleri yanlış olsa da en azından dile getirip; kendilerince protesto gerçekleştiriyorlar. Ya böyle düşünüp de gerçek düşüncelerini ortaya bu şekilde koymayan milyonları ne yapacaksınız? Bundan sonraki süreçte; muhtemelen o bölgede birkaç insana soruşturma açılacak, Birkaç kişi çeşitli cezalar alacak ve “gereği yapılmıştır.” Denecek. Yani yine pislik halının altına süpürülecek. Bu durumda konuyla ilgili siz neyi çözmüş olacaksınız? Mesela zihniyeti değiştirebilecek misiniz? Okul sonrası hayatımızda her gün karşılaştığımız ayrımcılıkları, sosyal yaşamda yok sayılmamızı, Üniversitedeki özel eğitim bölümlerinin içinin boşaltılmasını sonlandırabilecek misiniz? Mesela; engelli bireylerin de bu toplumun paydaşları olduğu gerçeğiyle yüzleşerek fiziki koşulların buna göre düzenlenmesini sağlayabilecek misiniz? İnsan olmaktan kaynaklı, sahip olduğumuz hakları, bir lütufmuş gibi bize sunulma durumunu ortadan kaldırabilecek misiniz? Eğer bu sorunları bile çözüm olarak sunulan önermelerin içine dâhil edemiyor, Aksaray’da gerçekleşen bu elim olayla sınırlandırıyorsanız; fotoğrafın tümügörmeyip sorunun kökenine inmeden üç maymunu oynuyorsanız söyleyecek sözünüz kalmamış demektir. Ama bizim söyleyecek sözümüz var. Bizler, engelliler olarak; bu hayatın en büyük bileşenleriyiz ve yok sayılmaya, asla tahammülümüz yok. Engelli mücadelesini, belli başlı günlere sıkıştırarak protokollerde ağzımıza çalacağınız bir kaşık bala da ihtiyacımız yok.

Bu sebeple; hangi engel grubuna yönelik gerçekleşirse gerçekleşsin, ayrımcı ve dışlayıcı bu durumu kınıyoruz; Ortaya çıkacak benzer tutumlar karşısında sessiz kalmayacağımızı ilan ediyoruz.